یکی از موضوعاتی که در سالهای اخیر اغلب خانواده های ایرانی را بند خود اسیر کرده و به دلیل افزایش جمعیت، که نیاز به مسکن جدید را در پی داشته و موجب گردیده تا خانه باغ های قدیمی که در قالب اتاق های ساده اما صمیمی دور تا دور حوض و استخر و باغچه های زیبا بنا شده بودند، جای خود را به واحدهای کوچک و مدرن بدهند، آپارتمان نشینی است. گرچه این واحدها در متراژهای مختلف و نقشه های متنوع از انواع امکانات و تکنولوژی های روز بهره می برند، اما هیچ گاه آن صفا و صمیمیت خانه های باغی قدیمی را در ذهن مالکان خود تداعی نمی کند.
خانه های با صفای قدیمی، جای خودشونو به آپارتمان های تنگ و تاریک و شلوغ دادند و در شهرهای بزرگ به خصوص پایتخت ها به ندرت می توانیم از آن خانه های قدیمی و باصفا پیدا کنیم. نکاتی که عرض کردم به این دلیل است که اگر شما جزو افرادی هستید که قصد خرید یک آپارتمان را دارید، توصیه می کنم به این مطالب توجه کنید. منطقه های که قصد دارید در آنجا آپارتمان بخرید، تحقیق و بررسی کنید و نقاط ضعف و قوت آن را پیدا کنید ببینید آپارتمان شما سرایدار جهت نظافت دارد و یا اینکه دارای بالکن و نمای زیبا هست. ببینید دارای نظم و قانون است یا نه و همسایه های خوبی دارد. پارکینگ دارد. یا منطقه امنی است انباری دارد یا نه و در قسمت های مشاع چه مشکلاتی وجود دارد.
قسمت های مشاع
قسمت های مشاع به همان مکانهای عمومی گفته می شود. مکانهای عمومی آپارتمان مختص ما یا یک فرد خاص نیست و دیگران هم به همان نسبت حق استفاده دارند و هیچکس حق تصرف مکانهای عمومی را بدون رضایت و اجازه کامل همسایه ها ندارد. مکانهای عمومی آپارتمان عبارتند از: فضای سبز عمومی، تأسیسات قسمت مشترک از قبیل چاه آب، موتورخانه، منبع آب، پشت بام و راه پله و نمای ساختمان، راهروها، پاگرد و غیره . . .
اداره این مکانها در آپارتمانها به عهده مدیر ساختمان است و انتخاب مدیر ساختمان هم به عهده ساکنین آپارتمان می باشد که می تواند یا از اعضای آپارتمان باشد یا از بیرون انتخاب شود. وظیفه مدیر ساختمان اداره و حفظ ساختمان است و تصمیمات مجمع عمومی آپارتمان را به اجرا در می آورد.
مبحث دکوراسیون و اهمیت پرداختن به آن، تنها به فضای داخل هر خانه محدود نمی شود. اگر در یک مجموعه آپارتمانی زندگی می کنیم، همانطور که برای داشتن مطلوب ترین فضا در داخل خانه و چهاردیواری زندگیمان در انتخاب پوشش های سطوح لوازم کاربردی و دکوراسیونی و در نهایت چیدمان آنها دقت و بررسی می کنیم، دکوراسیون فضاهای عمومی ساختمان را نیز که همزمان به کلیه اهالی ساختمان تعلق دارد را مورد اهمیت قرار دهیم، چون اولین صحنه هایی که یک بیننده در بدو ورود به ساختمان نظرش را جلب می کند شرایط ظاهری و همچنین دکوراسیون آن است.
بطورکلی اولین گام در طراحی دکوراسیون هر مکان، انتخاب پوشش هاست برای مثال می توانیم راه پله ها را بگوییم. این مسئله به علت جابجائی و مشکلات ناشی از اسباب کشی ساکنین، از اهمیت بیشتری برخوردار است چون در آپارتمان ها علاوه بر داشتن سیستم آسانسور و محدودیت هایی که برای حمل بار در نظر گرفته شده، جابجایی لوازم و اثاثیه باید از همین مکانها انجام شود، لذا مهمترین مشخصه ای که به لحاظ معماری، یک پله و پاگرد باید داشته باشد، وسعت کافی برای جابجایی و حمل بار است.
با توجه به موارد ذکر شده، در راه پله ها، بیشترین صدمات در هنگام جابجایی لوازم، مربوط میشود به دیوارهای راه پله ها و پاگردها. به همین دلیل بهترین مواد برای پوشاندن دیوارهای چنین مکانهایی استفاده از سنگ است که به صورت کامل یا تا نصف دیوارها انجام می شود. این امر باعث می شود که دیوارها قابل شستشو باشند البته در دیوارهایی که تا نصف سنگ می شود نیم دیگر آن را با استفاده از رنگهای روغنی پوشش می دهند. اگر چه از این طریق مقاومت دیوار حفظ نمی شود ولی لااقل پوشش قابل شستشو و زیبا بر روی آن قرار می گیرد.
برای پوشاندن کف پله ها و راهروها سنگ بهترین گزینه محسوب می شود. چون همانطور که قبلا گفتیم سنگ هم مقاومت زیادی دارد و هم شستشوی آن بسیار راحت است. در صورتی که از سرامیک استفاده شود به دلیل لعابی که روی آن است از سنگ بهتر تمیز و پاک می شود ولی مقاومت پائین تری دارد و امکان شکستن، ترک خوردگی و لب پریدگی آن به خصوص در هنگام اسباب کشی بیشتر است. به همین خاطر کفپوش مناسبی محسوب نمی شود. کفپوشهای چوبی نیز برای استفاده پی در پی و بدون توجه توصیه نمی شود.
با توجه به آن که راهروها، پاگرد، و راه پله ها دارای فضایی بسته و کوچک هستند بهترین رنگهای انتخابی برای آنها، رنگهای روشن است. همانطور که در بحث های قبلی گفتیم رنگهای روشن باعث می شوند فضای ما بزرگتر و دلبازتر نشان داده شوند. در این مسئله وجود نور و میزان بهره مندی از آن، بخصوص نور طبیعی نیز بی تأثیر نیست. در بعضی از ساختمانها راه پله ها دارای پنجره بوده و از میزان نور کافی و طبیعی در هنگام روز برخوردار هستند. ولی در بعضی دیگر فضای راه پله ها دارای هیچگونه پنجره ای نبوده و تنها با نور مصنوعی روشن می شود. به همین دلیل در شرایطی که راه پله ها از نور طبیعی بهره می گیرند می توان در انتخاب پوشش ها از رنگهای کمی تیره تر و با تنوع رنگی بیشتر استفاده کنیم.
نورپردازی فضای راهروها و راه پله ها علاوه بر جنبه کاربردی و دکوراسیونی، به لحاظ مسائل ایمنی نیز از اهمیت بسیار برخوردار است. بنابراین وجود نور کافی، احتمال افتادن افراد را بر روی زمین کاهش می دهد. این مسئله در ساختمان هایی که از نور طبیعی در راه پله ها برخوردار نیستند، به هنگام روز هم به همان اندازه که در شب اهمیت دارد، قابل توجه است. و برای صرفه جویی در مصرف برق، کلیدهای روشن و خاموش کننده منابع نورزا در راهروها و راه پله ها باید تایمر داشته باشد و از آنجایی که فاصله میان روشن و خاموش شدن چراغ ها به صورت دستی قابل تنظیم است، این فاصله زمانی را با توجه به گروه سنی موجود در خانواده های ساکنین و همچنین تعداد پله ها و تعداد طبقات محاسبه و تنظیم می شود.
وسایل کاربردی و دکوراسیونی در این محیط ها، جاکفشی است. در صورتی که در داخل واحدها تدبیری برای قرار دادن جاکفشی و جالباسی اندیشیده نشده باشد و اهالی هر واحد مجبور باشند کفش های خود را بیرون از واحد درآورند و این امر باعث می شود که در پاگردها ایجاد اختلال و بی نظمی شود، بهترین تدبیر ساخت جاکفشی می باشد که می توان با هماهنگی مدیر ساختمان تمام جاکفشی های طبقات را یک شکل ساخت.